Twee Oorten, eene Wildgos „up’n Disch to bringen“

Een Mann sehg eene Wildgos an’n Himmel fleigen. Während he siene Büss up dat Diert richtete, säd he: „Wenn ick den Vagel runnerscheiten do, warden wi em kaken.“ „Nee“, säd sien jüngerer Broder, „dat wier bäter, em to braden.“ Se streeden eene Wiel, ahn sick einig to warden. Toletzt güngen se in’t Huus un fragten ehren Vadder üm Rat. De slög vör, de eene Hälft to kaken un de anner Hälft to braden. Nu wier de Striet slicht’t, awer as se wedder vör de Dör kemen, üm de Gos aftoscheiten, wier se nich miehr to seihn … (Nah een’ Fabel ut China)

Mehr Sagen und Texte unter www.mieneplattsiet.de
Karin Albrecht