Dat Barnimskrüüz bi Hintersee

Up Burg Vogelsang läwte so üm dat Johr 1290 de Ridder Vidante von Muckerwitz. He harr ’ne wunnerhübsche Fru, in de sick de Stettiner Herzog Barnim II. verleewte. Awer wenn he to ehr dorvon spräken wull, wieste de jung’ Fru em af un wier ehren Mann tru, so dat de Herzog sick ’ne Düvelslist utdenken deed. He schickte Vidante von Muckerwitz nah Polen, üm för Pommern Land to belähnen. De trock ok los, denn he vertrugte Barnim II.

Kort dornah leet de Pommernherzog de Löög verbreeden, dat Vidante von Muckerwitz to Dode kamen wier. Un he toewte nich lang, sick de jung’ Burgfru wedder in Leew to neegern. Un wie dat so is in’t Läwen, in een’ lummerig Sommernacht hett se em nahgäwt, denn de Tied heelt alle Wunnen…

De Kaplan awer hett dit Spill dörchschaut un he trock sienen Vidante von Muckerwitz hinnerher un künn em ok finnen. He vertellte em von dat sünhaftige Driewen von siene Fru un den Herzog. Vidante von Muckerwitz steeg up sienen Rappen, reed twee Dag un dree Nächt’ un keem denn up Vogelsang an. Mit sien Schwert in de Hand stört’te he in dat Schlapgemach von siene trulose Fru – un fünn ok noch den Herzog Barnim II. in ehr Bett. De kreeg dat mit de Angst to don, sprüng ut dat Finster un rönnte in de Ueckermünner Heid’ rut. Vidante von Muckerwitz reed em hinnerher un kreeg em dor to faten, wo väle Johrn späder de Hüüs von Hintersee bugt worn sünd. De Nacht wier ravenschwart, Rägen un Storm brusten dörch de hogen Bööm. Awer Vidante von Muckerwitz kreeg sienen Fiend an den Kragen un stoet sien Schwert in de Bost von den Herzog, so dat de dot leegen bleew.

Dornah reed Muckerwitz torüch nah Vogelsang un bugte för siene Fru eenen Sarg, in wecken he ehr eegenhännig rinleggt hett – un denn hett he ehr bi lebennigen Liew an ’ne Stell’ in de Burg ingraben laten, de keen Minsch kennt.

Von de Tied an kümmt alle hunnert Johr eenmol ehr Geist ut de ünnerird’schen Gewölw’ von de Burg to’n Vörschien…

To’n Gedächtnis an Barnim II. hett Bogislaw III. von Stettin an de Stell’ von den Dotschlag dat Barnimskrüüz upstellen laten, dat hüüt noch to seihn is.

Mehr Sagen und Texte unter www.mieneplattsiet.de
Karin Albrecht